เกิดเหตุการณ์กลางดึก เมื่อวันที่ 13 เม.ย. 2567 ที่ผ่านมา เด็กชายวัย 3 ขวบ เดินออกมาจากบ้านจัดสรรหน้าซอย ต.หนองฉาง จ.อุทัยธานี ริมถนนสาย 333 หนองฉาง-อุทัยธานี ซึ่งเป็นถนนหลักเพื่อไปสู้จังหวัดต่างๆในเขตภาคเหนือ ที่รถยนต์สัญจรไปมาในช่วงเทศกาลสงกรานต์ทั้งคืน เด็กชายดังกล่าวได้เดินไปมานานกว่า 20 นาที เกรงว่าจะมีรถยนต์ทีมองไม่เห็นชน

โดยพลเมืองดี พร้อมภรรยาและครอบครัวขับรถยนต์เข้าจังหวัดอุทัยธานีผ่านมาพอดี จึงรีบจอดรถยนต์และได้เปิดประตูรีบวิ่งไปอุ้มเด็กชายดังกล่าว ที่กำลังเดินอยู่บนถนน เกรงว่าจะมีรถยนต์ทีมองไม่เห็นชน หลังจากนั้นได้อุ้มเด็กมายืนบนฟุตปาธหน้าบ้านพักนายฉัตรมงคล รองนายกองค์การบริหารส่วนตำบลหนองฉาง โดยใช้โทรศัพท์ติดตอสอบถามว่าเด็กชายเป็นลูกของใคร จนทราบว่าเด็กชายดังกล่าวนั้นเป็นเด็กในซอย

หลังจากนั้นได้มีผู้ปกครองคนหนึ่ง รีบเดินออกมาจากบ้านพร้อมกับตะโกนตอบว่าเป็นเด็กที่บ้านที่กำลังตามหาอยู่ จึงได้กล่าวเตือนว่าให้ระวังให้มากกว่านี้

โดยผู้ปกครองเด็ก เล่าว่าเมื่อช่วงกลางคืนตนเองพร้อมกับครองครัวได้มานั่งสังสรรค์ในช่วงเทศกาลสงกรานต์อยู่ โดยมีเด็กชายอายุ 3 ขวบ เป็นลูกของญาติ ซึ่งเป็นเด็กภายในบ้านได้เดินเล่นอยู่ภายในบ้านและสนามหญ้าตามลำพังคนเดี่ยว โดยได้เปิดประตูหน้าบ้านทิ้งไว้

หลังจากนั้นเด็กชายดังกล่าวนั้น ได้เดินเล่นอยู่คนเดียวในสนามหญ้าหน้าบ้าน และออกไปทางด้านหลังบ้านอีกด้านหนึ่งเป็นประจำ แต่ครั้งนี้ได้เดินออกไปทางถนนใหญ่ ซึ่งตนเองพร้อมกับญาติก็ตามหากันอยู่ จนมาได้ยินเสียงตะโกนจากปากซอยถามว่าลูกใคร เนื่องจากช่วงนั้นมันดึกและทุกบ้านก็ปิดไฟหมด ตนเองจึงรีบออกไปและพบหลาน สร้างความดีใจและขอบคุณนายเอกพงษ์และภรรยา ที่อุ้มหลานมาส่ง