เป็นอีกเรื่องราวน่าเห็นใจและการช่วยเหลือกันในช่วง CV-19 กลับมาแพร่กระจายระลอกใหม่ เมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง เผยภาพแชทของผู้ปกครองที่แชทมาหาคุณครู เพื่อขอยื้มเงินครู เนื่องจากไม่มีงาน และไม่มีเงินซื้อข้าวเลี้ยงลูก โดยผุ้โพสต์ระบุว่า คุณครูที่เป็นลูกศิษย์โพสต์ขึ้นเฟซบุ๊กส่วนตัว อ่านแล้วจุกจนขอเอามาแช ร์ ปิดชื่อคุณครูหน่อย เพื่อความเป็นส่วนตัว

แชทดังกล่าว

CV-19 กระชา กทุกสิ่งที่อยู่ใต้พรมออกมาให้เห็นว่า สังคมไทยสุดแสนจะเหลื่อ มล้ำ คนไม่มีจะกินคือไม่มีจริงๆ การตัดสินใจอะไรที่ไม่เคยมองเห็นพวกเขาเลย ไม่ว่าเป็นการตัดสินใจโดยตั้งใจ ไม่ตั้งใจ รู้ประสา ไม่รู้ประสา คนไม่เคยจน หรือคนที่ทำเป็นลืมไปแล้วว่าตัวเองเคยจน คงยากที่จะเริ่มต้นด้วยความเข้าใจ แต่ถ้าใช้ความเป็นมนุษย์ในตัวรับรู้ รับฟังให้มากๆ อย่าติดกับดักอคติเหมารวม เช่น คนเราเกิดมาไม่เท่ากันหรอก ฯลฯ ท่านจะได้ยิน และมองเห็น

โพสต์ดังกล่าว

เหนืออื่นใด บทบาทคุณครูในโรงเรียนทั้งเมืองกรุงและต่างจังหวัด ไม่ใช่แค่ครูฟา ครูโค้ช romanticised อะไรหรอก ครูก็เป็นครูนั่นแหละ ที่เป็นฟา เป็นโค้ช มันแค่หนึ่งในร้อยบทบาทที่คนทำงานในวิชาชีพครูเขาต้องแบกรับ

ไม่ใช่แค่ลูกศิษย์ที่ต้องดูแล ปกป้อง เคียงข้าง ส่งเสริม ช่วยเหลือ พัฒนา แต่พ่อแม่ผู้ปกครอง คนในชุมชน คนทำหน้าที่ครูก็ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วย กราบใจครูทุกคนที่ทำงานกันหนักมาก ๆ ในช่วงเวลาที่มืดมิด และหนักหน่วงที่สุดช่วงหนึ่งของสังคมไทย

อย่างไรก็ตาม ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่กระจายของ CV-19 ทุกคนด้วยนะคะ

เรียบเรียง mumkhao