วันที่ 23 ต.ค. 2568 ที่ผ่านมา อดีตพระเอกนักร้องคนดัง เต๊ะ ศตวรรษ เศรษฐกร ที่ล่าสุดออกมาโพสต์ผ่านเฟซบุ๊ก เผยถึงอาการป่วยความจำหาย ทำเอาแฟนๆแห่ส่งกำลังใจเป็นจำนวนมาก โดยเจ้าตัวระบุว่า

อยู่ดีๆก็นึกไม่ออกว่าจะพูดอะไร อยู่ดีๆก็ไม่รู้ว่าเมื่อเช้าทำอะไรมา

อาการแบบนี้เป็นมาสักพัก แต่เมื่อประมาณสองเดือนที่แล้วเจอเหตุการณ์บางอย่าง ( อีกแล้ว ) ที่ทำให้ใจสลาย ( อีกแล้ว ) มันก็เหมือนจะเป็นเรื่องที่คิดว่าช่างแม่มไปแล้ว ปล่อยไป อะไรจะเกิดก็ช่างแม่ม แต่เอาจริงๆในหัวสมองไม่ได้ทำงานควบคู่กับหัวใจ เป็นช่วงที่นอนไม่ได้ และไร้สันติสุขเอามากๆ แต่ขอบคุณพระเจ้าที่ยังสามารถลุกขึ้นมาทำสิ่งที่ควรทำในแต่ละวัน มันเริ่มก่อตัวจากตรงนี้

จนกระทั่งเดือนที่ผ่านเริ่มสังเกตว่าอาการมันชัดมากขึ้น ผ่านการพูดคำเริ่มผิดๆ เริ่มพูดไม่ค่อยถูก เริ่มคิดชื่อได้ช้า ทุกอย่างสโลวโมชั่น จากที่เป็นคนนึกเร็ว คิดเร็ว ยิ่งอะไรที่เกี่ยวกับหนัง เราจะนึกชื่อนักแสดงและแทบจะเล่าชีวประวัติของคนเหล่านั้นได้ แต่มันนึกไม่ออก

และจุดที่คิดว่าควรต้องหาหมอแล้วคือ จำหน้าช่างที่มาทำบ้านไม่ได้ ช่างแอร์ที่มาทำบ้านเคยเจอกันสองสามครั้ง และแน่นอนอย่างที่บอกเป็นคนจำหน้าคนได้ดี ยิ่งคนที่ไม่ใช่แค่ผ่านตายิ่งจะจำได้ ช่างมายืนหน้าบ้านจาการที่เรานัดมาทำแอร์ แต่ผมยืนงงมองเขาและถามว่าใคร ชิหายแล้ว คือรู้ว่านัดช่างแต่จำหน้าไม่ได้เข้าใจว่าเขาส่งคนอื่นมาทำแทน เขาก็งงทำไมเราลืมว่าเขาคือใคร หลังจากปรึกษาภรรยาเลยรู้ว่าอาการแบบนี้มีมาสักพักแล้ว มันมำให้เรานึกถึงอะไรที่เราเคยเหวอๆงงๆแม้แต่เดินขึ้นธรรมาสน์เองโดยที่ยังไม่ถึงคิว และอื่นๆอีกที่ภรรยาเล่าให้ฟัง

เราเลยตัดสินใจตรวจที่โรงพยาบาลกรุงเทพเพราะมีประวัติสุขภาพที่นั้น เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาและทำเทสต่างๆ มันมีการบวกเลขลบเลขผิด จำชุดข้อความได้ไม่ดีนัก และจำจำนวนตัวเลขบนนาฬิกาไม่ได้ อันนี้คือแบบน้ำตาไหลเลย นึกไม่ออกว่าต้องมีเลข 12 ด้วย แถมยังนึกวันที่ไม่ออกอีก แต่คะแนนออกมาถือว่าไม่แย่ คุณหมอเลยให้เข้าเครื่องตรวจ MRI เพื่อดูการทำงานของสมอง ขอบคุณพระเจ้าผลออกมายังไม่มีสมองตาย ไม่มีเลือดออก และไม่มีเนื้องอก ที่นี้เลยเหลือการตรวจ Sleep test และเจาะน้ำไขสันหลัง

เอาจริงๆ มันก็ดีนะที่ลืมๆอะไรๆ มีหลายเรื่องที่โคตรจะเสียใจ แต่ขอว่าไม่ว่าจะลืมอะไรขอไม่ลืมพระเจ้า ลืมภรรยาและยาดาห์ที่เรารักที่สุดก็พอ ช่วงนี้หากคุยกับใครแล้วเหมือนจำไม่ได้อย่าเพิ่งโกรธกันนะเพราะโกรธผมแล้วรุ่งเช้าผมก็จำไม่ได้ว่ามีคนโกรธผมอยู่ดี ตารางงานและรับใช้ยังคงทำตามปกติเพราะอะไรที่แบบวันต่อวันไม่ค่อยมีปัญหา แต่หากถามว่าเมื่อวานเทศนาบทไหนผมอาจจะลืมแต่อธิบายได้เรื่องเนื้อหาหากบอกว่าเป็นข้อไหนบทอะไร

สุดท้ายอยากบอกว่า ความทรงจำของเรานั้นมีค่ามากมาย โดยเฉพาะความทรงจำดีๆ ที่เราควรมีให้ต่อกันและกัน อย่าสร้างความทรงจำที่เลวร้ายต่อผู้คน ต่อคนรอบตัว และแน่นอนต่อคนในครอบครัว ฝากอธิษฐานเผื่อพวกเราสามคนด้วยนะครับ เรามีกันแค่นี้จริงๆ การเปลี่ยนแปลงที่เข้ามาในครอบครัวเราหลายๆด้าน ทั้งผู้คนและสุขภาพไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่เชื่อเสมอว่าความรักจะนำเราไป เพราะพระเจ้าผู้เริ่มการดีไว้จะทำให้สำเร็จแน่นอน ขอพระเจ้าอวยพรครับ

ปล.ใครที่จะไปทำ MRI อย่าลืมทาโลชั่นที่หน้าด้วยนะ เพราะหากหน้าแห้งแล้วเกาไม่ได้โคตรจะน่ารำคาญเลย ผมลืมทาเพราะรีบออกจากบ้านไป ( ลืมอีกละเห็นมั้ย ) คันยุบยิบๆ ร้อยวันพันปีไม่คันดันคันในอุโมงค์ หุหุ