วันที่ 5 ธ.ค. 2567 ที่ริมถนนตรงข้ามวัดวังก์พง ต.วังก์พง อ.ปราณบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ ชาวบ้านพบพระนอนอยู่บนฟุตบาท หวั่นดูไม่ดี จึงประสานเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.ปราณบุรี ให้มาตรวจสอบ โดยพระดังกล่าว อายุ 65-70 ปี นั่งข้างกองสัมภาระขนาดใหญ่ 4 ห่อ สอบถามว่ามานอนนี้ได้อย่างไร ก็พูดวกไปวนมา บอกว่าไปหาเจ้าอาวาสวัดวังก์พงเมื่อตอนเที่ยงคืนพอไปอยู่ แต่จิตมันหมดเลยออกมานอนริมฟุตบาทตั้งแต่เที่ยงคืน โดยตอนเช้าจะไปที่สถานีรถไฟเพื่อไปวัดเขาโบสถ์

โดยตนจำวัดอยู่ที่วัดหนองปลาดุก อ.บ้านโป่ง บวชที่วัดโพลงมะเดื่อ จ.นครปฐม อ้างหลวงปู่ท้วมให้ไปวัดเขาโบสถ์ ที่ตนมานั่ง นอนรอเพื่อไปที่วัดเขาวัดโบสถ์ก่อนจะกลับวัดเลย ทำชาวบ้านที่ยืนฟังยืนงงกับคำพูด

ด้าน ชาวบ้านที่พบพระนอนอยู่หน้าบ้าน บอกว่า แกมาบ่อย แกมาก็ไม่ทำอะไร มานั่ง เดินไปเดินมา วัดอยู่ข้างหน้าแต่แกก็ไม่เข้าไปในวัด แกไม่พูดกับใครเลย ส่วนมากจะนอนอยู่ข้างๆแถวนี้ ยังนึกว่าพระมาจากไหน 2-3 หนแล้ว คิดว่าดีที่ตำรวจพาไปให้เจ้าคณะอำเภอสอบถาม ว่าห่มผ้าเหลืองมานอนแบบนี้ดูไม่ดีเพราะวัดก็อยู่ใกล้ๆ

ชาวบ้านอีกคนก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อประมาณ 10 วันที่ผ่านมา เจอพระองค์นี้อยู่หน้าร้านสะดวกซื้อ ท่านบอกว่าจะไปวัดเทพประสิทธิ์ ตนก็ไปส่งแกแล้วแกก็ไปเอาไม้อะไรก็ไม่รู้มาท่อนหนึ่งบอกจะกลับด้วยให้ไปส่งสถานีปราณบุรี ตอนแรกบอกว่าจะไปจำวัดที่นั้นพอไปถึงก็ไม่ไปจำวัด ก็ลงไปเอาไม้ที่ต้นตะเคียนบอกว่าฝากไม้ไว้ที่เจ้าแม่ตะเคียน พอได้มาก็ขอกลับด้วย คิดว่าถูกหลอกแน่ ตนคิดน่าจะเป็นพระจร เหมือนคนจรแต่เพียงห่มผ้าเหลือง