เมื่อวันที่ 25 มี.ค. 2567 น.ส.ชัญญานุช อายุ 19 ปี นายปริพัฒน์ อายุ 19 ปี สองสามีภรรยา ชาวบ้านในพื้นที่อำเภอท่าแซะ จ.ชุมพร ได้ร้องเรียนว่า เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2567 ตนกับสามีและลูกชาย อายุ 1 ขวบ 5 เดือน พร้อมกับญาติรวม 6 คน ได้ไปเที่ยวงานโลกทะเล ซึ่งจัดขึ้นที่บริเวณชายหาดทุ่งวัวแล่น ต.สะพลี อ.ปะทิว จ.ชุมพร ซึ่งเป็นงานวันแรก มีพิธีเปิดใหญ่โต

โดยช่วงระหว่างเวลา 5-6 โมงเย็น ขณะที่ตนกับสามีและญาตินั่งเล่นอยู่ริมชายหาด ลูกชายวิ่งเล่นตามประสาเด็กบนชายหาดแล้วเกิดเสียหลักล้มหน้าขมำลงไปในแอ่งน้ำทะเล ที่มีการขุดเอาดินนำไปทำคันเนินในงาน จนลูกชายตนสำลักน้ำอย่างรุนแรงและร้องตลอด ตนและสามีจึงรีบอุ้มลูกชายไปที่เต็นท์กองอำนวยการ ซึ่งเป็นเต็นท์ปฐมพยาบาล ห่างจากจุดเกิดเหตุราว 30 เมตร พบว่าเจ้าหน้าที่พยาบาลนั่งอยู่ 2 คน ใส่เสื้อกั๊กมีโลโก้ของหน่วยงานรัฐ และมีรถพยาบาลฉุกเฉิน 1669 ของโรงพยาบาลจอดอยู่ใกล้กัน 1 คัน

ทางเจ้าหน้าที่พยาบาล 2 คน ได้ดูอาการของลูกชายตน ที่ยังรู้สึกตัวและส่งเสียงร้องดังลั่นตลอดเวลา แล้วบอกว่าลูกชายตนไม่เป็นอะไรมาก แล้วบอกให้ตนพาไปส่งโรงพยาบาลเอง เพื่อไปดูดเสมหะในลำคอ ซึ่งตนก็งงมากทั้งๆ ที่มีรถฉุกเฉินโรงพยาบาลจอดอยู่ข้างๆ ซึ่งตนก็รีบอุ้มลูกชายวิ่งไปขึ้นรถยนต์กระบะที่จอดอยู่ริมทางเพื่อไปโรงพยาบาล ซึ่งมีระยะทางจากจุดเกิดเหตุประมาณ 15 กิโลเมตร

แต่เนื่องจากเป็นงานวันแรกและผู้ว่าราชการจังหวัดชุมพรกำลังกล่าวเปิดงาน ทำให้บนถนนริมชายหาดเต็มไปด้วยคนและรถสัญจรจำนวนมาก กว่าสามีตนจะขับรถออกจากงานแล้ววิ่งไปบนถนน ทำให้ต้องใช้เวลานานเกือบ 1 ชั่วโมง เมื่อไปถึงโรงพยาบาล หมอได้ตรวจอาการแล้วรีบพาเข้าห้องไอซียูทันที เพราะลูกชายตนมีอาการหนักมากแล้ว

หมอมาบอกว่าลูกชายอาการโคม่า 50-50 เนื่องจากไม่มีการปฐมพยาบาลเบื้องต้น แถมพามาส่งโรงพยาบาลช้า และยังมีน้ำอยู่ในปอด ตอนนี้ผ่านมา 4 วันแล้ว ลูกชายยังโคม่าอยู่ในห้องไอซียู ตนอยากถามไปยังผู้เกี่ยวข้องด้วยว่า ทำไมเจ้าหน้าที่พยาบาลบอกไม่เป็นอะไรมาก และที่ตนติดใจมากๆ คือ ทำไมไม่ให้รถฉุกเฉินพยาบาลที่จอดอยู่ใกล้ๆ เต็นท์พาลูกชายตนไปส่ง

ด้านนายวัชรินทร์ สุวพิศ ปลัด อบต.สะพลี และในฐานนะหัวหน้าหน่วยกู้ภัยทางทะเลที่ดูแลรักษาความปลอดภัยนักท่องเที่ยวกล่าวว่า การดูแลผู้ป่วยในงานทางจังหวัดชุมพร สาธารณะสุขจังหวัด ได้จัดตารางเวรไว้อย่างชัดเจน ว่าแต่ละวันจะมีเจ้าหน้าที่จากโรงพยาบาลใดมาเข้าเวรที่เต็นท์พยาบาล ซึ่งช่วงวันเกิดเหตุไม่มีใครรู้ ทั้งๆที่ตนและทีมงานก็กระจายกำลังออกดูแลความปลอดภัยอยู่ตลอดเวลา แต่กลับมารู้ในอีกวันต่อมา เนื่องในวันเกิดเหตุนั้นเจ้าหน้าที่ในศูนย์พยาบาลจุดเกิดเหตุ ไม่ได้แจ้งให้ใครรู้และไม่ได้สั่งการตามขั้นตอน จึงทำให้เกิดความผิดพลาดขึ้นมา ซึ่งจะต้องสอบถามผู้เกี่ยวข้องและหน่วยงานเกี่ยวข้องว่าเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร