จากกรณีที่เป็นกระแสวิพากษ์วิจารย์ เมื่อวันที่ 23 มีนาคม พ.ศ.2557 หรือ 10 ปีที่แล้ว ซึ่งมีสมาชิกกลุ่มดรัมไลน์ ชื่อวง Max Percussion Theathre จากโรงเรียนสตรีวิทยา2 จำนวน 30 คน พร้อมครูผู้ฝึกสอน ได้ปิดพื้นที่สนามฟุตบอลในโครงการอารีน่า 10 ย่านทองหล่อ เพื่อกดดันขอยืมเงิน ตัน นายตัน ภาสกรนที เจ้าของธุรกิจเครื่องดื่มชาเขียว อิชิตัน ไปประกวดดรัมไลน์โลก

โดยกลุ่มนักเรียนดังกล่าว ชูป้ายที่มีข้อความว่า พวกเรามากราบขอยืมเงินคุณตัน 3.1 ล้าน เพื่อไปประกวดดรัมไลน์โลก ต้องจ่ายเงินพรุ่งนี้ก่อน 9.00 น. ตั้งแต่ช่วงเวลา 2 ทุ่ม จนกระทั่งถึงเวลา 05.00 น. ของวันต่อมา นายตันก็ได้เดินทางมาพร้อมกับเช็คเงินสด 3.1 ล้านบาท แล้วกล่าวกับเด็กๆ ว่า ขอโทษนะ พี่ไม่ใช่รัฐบาล และก็ไม่ใช่สปอนเซอร์ และพี่ก็ไม่มีปัญญาไปช่วยทุกคน ต่อไปนี้ อย่าได้นำใครมาแบบนี้อีกนะ แล้วพี่จะไม่ให้อีกเด็ดขาด ไม่ว่าจะเรื่องอะไร

ซึ่งในช่วงเวลาดังกล่าว เสียงตอบรับของประชาชนเป็นไปในทางเดียวกัน คือเห็นใจคุณตันที่ต้องมอบเงินให้ เพราะถูกกดดันและมัดมือชก จนเกิดข้อความต่อต้านและข้อความตำหนิในโลกโซเชียล ว่าเด็กกลุ่มนี้ทำตัวราวกับเป็นขอทาน แต่สมาชิกในวงโยธวาทิตจากโรงเรียนสตรีวิทยา 2 กลับไม่ยอมแล้วออกมาตอบโต้ด้วยข้อความรุนแรง ทั้ง “ถึงพวกกูจะเป็นขอทาน ก็ขอทานทีมชาติล่ะวะ”/“วงกูดีกรีระดับโลกไม่ใช่แตรวงงานวัด”/“วงโยฯ โรงเรียนกูไม่ธรรมดา ได้รับเชิญไปแข่งระดับโลก มึงอย่าเสือกมาด่า ชีวิตมึงทำเหี้ยไรได้บ้าง นอกจากเห่าหอนเป็นนักเลงคีย์บอร์ดไปวันๆ” กลายเป็นว่ากระแสสังคมยิ่งทัวร์ลงหนักกว่าเดิมเพราะเหมือนเด็กเหล่านี้ไม่สำนึกเลย

สุดท้ายแม้ว่านายตัน ภาสกรนที จะเคยเอ่ยปากเอาไว้ว่าเงินจำนวน 3.1 ล้านบาทนี้ไม่จำเป็นต้องคืน แต่เนื่องจากสมาชิกในวงเองเคยพูดเอาไว้ว่าจะคืนเงินให้ได้ เพราะมายืมไม่ได้มาขอ อย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้ผ่านมาแล้ว 10 ปี เจ้าของเงินอย่างคุณตัน ที่เตรียมเอาเงินไปบริจาคต่อ ก็ยังไม่ได้เงินคืน

ล่าสุดวันนี้ 23 มีนาคม 2567 ในเฟซบุ๊กเพจ ตัน ภาสกรนที ได้มีการออกมาเคลื่อนไหว โดยโพสต์ระบุว่า

วันนี้ของทุกปี ยังมีคนทวงถามถึงเหตุการณ์ยืมเงินผมเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ผมขอตอบที่นี่ครั้งแรกและอยากให้เป็นครั้งสุดท้าย..

"ผมไม่ติดใจ"

เราทุกคนเคยเป็นเด็ก ประสบการณ์น้อย ตอนเด็กอาจจะคิดอะไรด้านเดียว เขารักดนตรี หวังจะทำตามฝัน อยากไปแข่งขันก็เลยมาให้ผมช่วย ผมก็ช่วย และเมื่อช่วยแล้ว ผมก็ไม่เคยคิดจะอยากได้เงินคืน

ผมอยากให้ทุกคนให้อภัย คิดเหมือนว่าเขาเป็นลูกหลานของเรา เพราะในชีวิตของทุกคน ไม่มีใครไม่เคยผิดพลาด คนที่เคยทำอะไรผิดพลาด ทุกคนอยากได้ "โอกาส" แก้ตัว ผมจึงคิดว่าเราควรเลิกพูดถึงเรื่องนี้ได้แล้ว การตอกย้ำทุกๆ ปี ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับใครทั้งนั้น การให้อภัย และให้โอกาส ให้ทุกคนมีที่ยืนเป็นของตัวเอง เพื่อใช้ชีวิตให้ดีต่อไปน่าจะหนทางที่ดีกว่า

"อดีต" เป็น "บทเรียน" ที่ดีสำหรับ "ปัจจุบัน" และ "อนาคต" แต่เราควรอยู่กับ "วันนี้" และ "วันพรุ่งนี้" ครับ ผมอยากขอให้ทุกคนปิดตำนานเรื่องนี้แต่เพียงแค่นี้

ตัน ภาสกรนที

23 มีนาคม 2567