เมื่อวันทึ่ 17 ธันวาคม 2566 เวลา 01.35 น. ศูนย์วิทยุนครน่าน 191 ตำรวจภูธรจังหวัดน่าน ได้รับแจ้งเหตุจากศูนย์วิทยุ 1669 ศูนย์วิทยุนเรนทรจังหวัดน่าน ว่า ขอกำลังช่วยระงับเหตุ มีนักศึกษาวิทยาลัยเทคนิคแห่งหนึ่งในจังหวัดน่าน กระโดดน้ำฆ่าตัวตาย บริเวณริมน้ำน่านฝั่งบ้านท่าล้อ ตำบลฝายแก้ว อำเภอภูเพียง จังหวัดน่าน จึงแจ้งให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ สถานีตำรวจภูธรภูเพียงเข้าระงับเหตุ

เมื่อไปถึงพบกลุ่มเพื่อน ๆ และเจ้าหน้าที่กู้ชีพกู้ภัยน่าน นำตัวชายรายดังกล่าวขึ้นมาบนฝั่งแล้ว แต่ไม่ยอมขึ้นรถ ทราบในเวลาต่อมาชื่อนายน้อยใจ (นามสมมุติ) เป็นเยาวชนวัย 16 ปี เรียนอยู่ชั้น ปวช.1 วิทยาลัยเทคนิคแห่งหนึ่ง แผนกช่างไฟฟ้า นอนใช้มือชกตัวเอง พร้อมบ่นระบายอารมณ์ไม่อยากมีชีวิตอยู่ พอจับใจความได้ว่า นายน้อยใจ (นามสมมุติ)ได้บวชเรียน จนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ณ สำนักเรียนแห่งหนึ่ง จากนั้นพ่อกับแม่ก็บังคับให้ลากสิกขา เพื่อมาเรียนต่อ โดยบังคับให้เรียนที่วิทยาลัยเทคนิค และบังคับให้เรียนช่างไฟฟ้า เข้าสังคมกับเพื่อน ๆ ไม่ได้ แถมถูกแม่บังคับให้เรียน รด. เงินเก็บตอนบวชเรียนเหลือสองพันกว่าหมดไปกับค่าชุด รด. แม่ช่วยออกแค่ 700 บาท บ่นฆ่าตัวตายมา 7 ครั้ง ไม่สำเร็จสักครั้ง แขวนคอตายก็เชือกขาด ชีวิตไม่ยุติธรรม ไม่ทีสิทธิตัดสินใจอะไรในชีวิตเลย

ด้านนายกำลังใจ (นามสมมุติ) เพื่อนที่เรียนด้วยกันเล่าให้ฟังว่า ช่วงหัวค่ำ ระหว่างที่ตนกับเพื่อนสิบกว่าคนได้นั่งเล่นพูดคุยกันอยู่บริเวณริมน้ำบ้านท่าล้อ นายน้อยใจ (นามสมมุติ) ได้ขับรถมาแล้วไปซื้อเหล้าบริเวณร้านค้าใกล้เคียงมานั่งดื่ม และชักชวนให้พวกตนดื่มด้วย บอกว่าวันนี้ป้าให้เงินมา 500 พอเหล้าหมด ได้ไปซื้อมาอีกขวด ระหว่างนั้นได้ยินว่าเสียงโทรศัพท์ เห็นนายน้อยใจ (นามสมมุติ)รับสายได้ยินว่านายน้อยใจ (นามสมมุติ) คุยกับพ่อแล้วบ่นว่า พ่อกับแม่ไม่รัก บังคับผมทุกอย่าง ทุกวันก็ไม่ได้ไปไหน อยู่บ้านเพราะกลัวว่าคนจะมองว่าเป็นคนไม่ดี จากนั้นได้ยินเหมือนทะเลาะกับพ่อในสาย ก่อนนายน้อยใจ (นามสมมุติ) จะตะคอกใส่โทรศัพท์ว่า ผมรักพ่อแต่พ่อไม่รักผมเลย พ่อกับแม่ทิ้งผมให้อยู่กับยาย และก็ไม่ใช่ยายแท้ๆ อีก

ก่อนนายน้อยใจ (นามสมมุติ) จะวางสาย แล้วเดินมาเปิดเหล้าที่พึ่งซื้อมาใหม่จากร้านค้าแล้วดื่มกระดกทีเดียวเกือบหมดขวดแล้วลงไปริมน้ำ แล้วกลิ้งลงไปในน้ำ พวกตนเห็นก็นึกว่านายน้อยใจ (นามสมมุติ) สะดุดล้มเฉยๆ จนเพื่อนอีกกลุ่มที่อยู่ข้างๆ ตะโกนเอะอะโวยวายว่านายเอกระโดดน้ำแล้วจมหายไป พวกตนจึงรีบวิ่งลงไปแล้วกระโดดน้ำลงไปงมหาจนคว้านายน้อยใจ (นามสมมุติ) และลากขึ้นฝั่งมาได้ แต่นายน้อยใจ (นามสมมุติ) ได้คว้าไม้ปลายแหลมแทงตัวเองเข้าที่หน้าอกด้ายซ้ายบริเวณหัวใจ แต่ตนเอามือดึงไม้ไว้ก่อน ก่อนที่จะพากันหามนายน้อยใจ (นามสมมุติ) ขึ้นมาอยู่บนฝั่ง แล้วช่วยกันปลอบตั้งแต่ห้าทุ่มก็ไม่เป็นผล จนเวลา 01.30 น. พวกตนไม่ไหวที่จะปลอบแล้ว จึงโทรแจ้ง 1669 เพราะทราบว่านายน้อยใจ (นามสมมุติ) ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าแต่ไม่ยอมทายยาและไปพบแพทย์มา 2 เดือนแล้ว แต่พอเจ้าหน้าที่กู้ภัยมาถึงนายน้อยใจ (นามสมมุติ)ไม่ยอมขึ้นรถ บ่นแต่อยากตายอย่างเดียว

ในระหว่างให้สัมภาษณ์ นายน้อยใจ (นามสมมุติ) ได้พยายามขอปืนเจ้าหน้าที่ตำรวจ เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงต้องออกห่างออกมาสบช่องให้นายน้อยใจ (นามสมมุติ) วิ่งจะลงไปโดดน้ำ จนต้องกระโดดล็อกกันให้วุ่น ก่อนจะทำการควบคุมตัวนายน้อยใจ (นามสมมุติ) เพื่อส่งรักษาที่โรงพยาบาลน่านต่อไป