จากกรณี เพจเฟซบุ๊ก สงวน คุ้มรุ่งโรจน์ ออกมาโพสต์ว่า "อาคารร้านค้าอายุกว่า 120 ปี รอบบริเวณแยกหมอมี ถนนเจริญกรุง ถูกบังคับย้ายออกก่อนวันที่ 20 ธันวาคม เพื่อทุบทิ้งสร้างเป็นอาคารพานิชย์ทันสมัย"

ทางเพจยังเผยอีกว่า "ทำให้สองร้านดังระดับตำนานแจ๊กพ็อตแตก พร้อมกับแผงขายลอตเตอรี่นับสิบเจ้าไปด้วย ต้องหาทำเลใหม่ไม่ไกลจากที่เดิม เพื่อสืบทอดธุรกิจต่อไป ประกอบด้วย คั้นกี่น้ำเต้าทอง (恳記雙葫蘆涼茶) จำหน่ายเครื่องดื่มสมุนไพรรสขม-น้ำขม หรือ หล่อง-ฉ่า (涼茶) ซึ่งเปิดมาตั้งแต่ ค.ศ. 1901 หรือ 122 ปีแล้ว

และร้าน ลอดช่องสิงคโปร์ สุดโด่งดัง อย่างร้านลอดช่องสิงคโปร์โภชนา (新嘉坡餐室) เปิดขายมายาวนานกว่า 80 ปี อยู่หลังโรงหนังเฉลิมบุรีเก่า ซึ่งเดิมชื่อ โรงหนังสิงคโปร์

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เรื่องราวถูกเผยแพร่ ก็มีชาวโซเชียลหลายคน เข้าไปแสดงความคิดเห็นวิพากษ์วิจารณ์ เช่น ร้านที่สืบประวัติได้ 120 ปี แทนที่รัฐจะเข้าไปช่วยสนับสนุนให้มันอยู่ต่อไปได้ มันเป็นสมบัติทางวัฒนธรรมอย่างหนึ่ง ไม่ใช่มีแต่วัดวัง นึกถึงญี่ปุ่น ที่มีร้านค้ามีโรงแรมที่สืบรุ่นกันมา แล้วเก็บประวัติไว้หมดกัน 300-400 ปี ได้เลยนะ ของไทยคือหาได้เท่าไหร่อะ มันควรมีคนไปทำสารคดีแล้ว