เมื่อวันที่ 20 ตุลาคม มีรายงานว่า กู้ภัยสยามรวมใจปู่อินทร์ ได้นำร่างที่ไร้วิญญาณของ ด.ญ.ณิชกานต์ หรืออุ๊งอิ๊ง ชมนาวัง อายุ 13 ปี นักเรียนชั้น ม.1 โรงเรียนแห่งหนึ่งใน อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ ไปส่งที่บ้านเลขที่ 39 บ้านหนองมะมา หมู่ 5 ต.ทุ่งแสงทอง อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ ซึ่งเป็นบ้านของครอบครัวน้องอุ๊งอิ๊ง เพื่อเอามาบำเพ็ญกุศลตามประเพณี หลังจากวานนี้ วันที่ 19 ตุลาคม 2566 เวลา 14.30 น. น้องอุ๊งอิ๊งได้จมน้ำเสียชีวิตที่ฝายน้ำล้นเขตหมู่ 2 ต.ชุมแสง อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ ก่อนแพทย์โรงพยาบาลนางรอง จะทำการผ่าตัดเอาดวงตาที่ญาติบริจาคออก บรรยากาศเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและสลดใจ โดยเฉพาะนางสาวปาริฉัตร ต่างประเทศ อายุ 30 ปี แม่น้องอุ๊งอิ๊ง ที่เพิ่งเดินทางมาจากที่ทำงานต่างจังหวัดมาถึงบ้าน เมื่อเห็นร่างของลูกสาวได้แต่ร้องไห้เพราะยังทำใจไม่ได้

นางหนูเรียน ต่างประเทศ อายุ 51 ปี ยายน้องอุ๊งอิ๊ง เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดว่า วานนี้ได้พาหลาน 2 คน คือน้องอุ๊งอิ๊ง อายุ 13 ปี และ ด.ญ.ณิชกมล หรือน้องอิ่มบุญ ชมนาวัง อายุ 6 ปี ไปตกยอที่ฝายน้ำล้นเขตตำบลชุมแสง ซึ่งเป็นเขตรอยต่อกันกับ ต.ทุ่งแสงทอง ระหว่างที่ตนตกยออยู่นั้น ได้ยินเสียงหลานคนเล็กร้องให้ช่วยเหลือ ทันใดนั้นเห็นน้องอุ๊งอิ๊ง พี่สาวอายุ 13 ปี กระโดดลงไปช่วยเหลือน้องทันที เห็นน้องอุ๊งอิ๊งให้น้องสาวขี่คอลอยคออยู่กลางน้ำ ตนจึงตะโกนให้คนแถวนั้นมาช่วยอีกทางหนึ่ง ก่อนที่ตนจะกระโดดลงไปช่วยหลานอีกคน แต่สู้กระแสน้ำไม่ไหวจึงว่ายเข้าฝั่ง

เห็นแต่น้องอิ่มบุญ ลอยอยู่เหนือน้ำ ส่วนน้องอุ๊งอิ๊ง คาดว่ายังให้น้องนั่งอยู่บนบ่าแล้วลอยมาใกล้ริมฝั่ง จนกระทั่งคนที่อยู่แถวนั้นมาช่วยคว้าเอาน้องอิ่มบุญขึ้นมาได้ แต่น้องอุ๊งอิ๊งได้จมหายไป สุดท้ายพบร่างของน้องอุ๊งอิ๊ง แต่ช่วยชีวิตหลานไว้ไม่ได้

นางหนูเรียนเล่าด้วยว่า หลังจากนั้นหน่วยกู้ภัยได้นำร่างน้องไปตรวจหาสาเหตุการเสียชีวิตที่โรงพยาบาลนางรอง จึงคิดขึ้นได้ว่าตนเองได้บริจาคร่างกายให้โรงพยาบาลเอาไว้แล้ว ตัดความเสียใจออกชั่วขณะแล้วตั้งสติโทรศัพท์ถามลูกสาวที่ทำงานอยู่ต่างจังหวัดว่าดวงตาของลูกยังดี เอาบริจาคไหม เพราะสามารถช่วยเหลือคนที่ยังขาดโอกาสมองเห็นอีกหลายคนได้ ตอนแรกลูกสาวทำใจไม่ได้ แต่สุดท้ายมองเห็นความสำคัญจึงมอบดวงตาลูกสาวให้โรงพยาบาล

นางหนูเรียนเล่าอีกว่า ก่อนเกิดเหตุ 2 วัน หลานสาวมาขอเงินตนเองว่าจะเอาไปจัดงานวันเกิดย้อนหลัง โดยใช้คำพูดว่า หลังจากนี้หนูจะไม่ขอเงินยายอีกแล้ว ตนจึงเตือนหลานว่าไม่ควรใช้คำพูดนี้เพราะไม่ดี แต่สุดท้ายก็เกิดเรื่องร้ายจนได้

นางสาวปาริฉัตรเล่าทั้งน้ำตาว่า หลังทราบข่าวจากแม่ว่าน้องจมน้ำเสียชีวิต ตกใจทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องไห้ และวิดีโอคอลมองภาพลูกสาวด้วยความสงสาร ส่วนเรื่องการบริจาคดวงตา ยอมรับว่าตอนแรกรับไม่ได้ พอแม่ให้เหตุผลจึงตัดสินใจบริจาคดวงตาลูกสาวให้ ส่วนหนึ่งคิดว่าดวงตาของลูกที่บริจาคไป อาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตของลูกที่หลงเหลือไว้ได้อีกนาน และลูกจะมองแม่ได้เสมอ

ด้านนายสมคิด ทองประเทือง เลขาฯนายก อบต.ทุ่งแสงทอง คนที่ไปช่วยเหลือน้องอิ่มบุญรอดมาได้ เล่านาทีที่เกิดเหตุว่า ตนหาปลาบริเวณที่เกิดเหตุ ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ จึงเข้าไปคว้าตัวน้องสาวได้ ส่วนคนพี่จมหายไป ไม่รู้อยู่จุดไหนเพราะน้ำแรง ผ่านไปประมาณ 30 นาที จึงพบร่างของน้องอุ๊งอิ๊ง นำร่างขึ้นมา แต่เสียชีวิตไปแล้ว